Idź własną drogą bo w tym cały sens istnienia...

        Ulżyło mi.....ulżyło mi pisząc wszystko co leżało mi na sercu, nie oczekuje od Ciebie nic. Zastanawiam się czy nie zwariowałam, ale przecież wariactwo mam w sobie od dziecka, nie zmieniam się... może zewnętrznie.. ale to jak każdy. Cały czas jestem taka sama, przejrzałam dzisiaj stare zdjęcia, od lat towarzyszy mi ta sama muzyka, ten sam uśmiech i te same raz dłuższe raz krótsze kręcone włosy... Jestem szczęśliwa, mimo iż czuję się jak Julia z wiersza Poświatowskiej: ,,dotknęłam kiedyś miłości, miała smak gorzki, jak filiżanka ciemnej kawy,wzmogła rytm serca rozdrażniła mój żywy organizm, rozkołysała zmysł..." Nie ważne, że boli przynajmniej wiem, że żyje.. to takie ludzkie... ale wciąż mam nadzieje. Wiem jedno ! Nie wolno się poddawać... może jesteśmy już blisko celu ? Nie zniosłabym uczucia, że nie zrobiłam czegoś, a miałam szanse...  PaulinaMajewska

***

ehhhh...

Hymn o miłości

¹ Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,

a miłości bym nie miał,

stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
² Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
³ I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
⁴ Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
⁵ nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
⁶ nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
⁷ Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
⁸ Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
⁹ Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
¹⁰ Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
¹¹ Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,

czułem jak dziecko,

myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
¹² Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
¹³ Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.